Джэнна Рэйні (Jenna Rainey) — мастак ды дызайнер з Пайдзённай Каліфорніі (ЗША), заснавальніца студыі дызайна Mon Voir. Джэнна распавяла ALOVAK пра сваю творчасць, вучобу ды поспех — прапаноўваем пазнаёміцца з нашай гераіняй бліжэй.
Дзякуем за дапамогу ў падрыхтоўцы інтэрв’ю выдавецтва «Попурри» , а таксама фатографа з Каліфорніі Мадзіну Канзітдзінаву.
Тэкст: Вера Сірата
Фота: Мадзіна Канзітдзінава
Пераклад на беларускую мову: Марыя Кліменцьева
Хаця Джэнна вырасла ў атачэнні мастакоў ды з дзяцінства захаплялася малюнкам, па адукацыі яна псіхолаг і доўгі час працавала ў далёкіх ад мастацтва сферах. Але цяга да творчасці ўзяла свае — Джэнна пакінула офісную працу ды прысвяціла свае жыццё маляванню. А паўплываў на гэтае рашэнне ў свой час ейны блог у Instagram — дакладней, тая папулярнасць, якую набылі працы, што выкладаліся Джэннай ў сеціва.
“Вам вядома пачуццё закаханасці, калі ні дня не можаш пражыць без каханага чалавека? Такою была мая гісторыя з акварэллю. Занадта моцнае параўнанне, скажаце вы? Ведаю, але так яно і ё. Я захапілася акварэллю да апантанасці” — прызнаецца Джэнна Рэйні ў прадмове да сваёй кнігі “Ні дня без акварэлі”.
Маім настаўнікам можна назваць Google
— Чаму вы абралі менавіта акварэль?
Раней я спрабавала таксама іншыя матэрыялы для малявання ды працавала з імі, але калі сутыкнулася з акварэллю, гэтая тэхніка мяне проста захапіла. Назіраць за тым, як расплываецца фарба — сапраўднае чараўніцтва. Гэта мяккая ды далікатная тэхніка малявання. Маляванне акварэллю вельмі расслабляе!
Мае мама, бабуля ды дзядуля былі мастакамі па акрыле. Я таксама некалі разоў спрабавала сябе ў жывапісе, але знаходзіла свае працы ў лепшым выпадку ніштаватымі. Ды, канешне ж, я балавалася акварэльнымі фарбамі ў пачатковай школе. Але толькі стаўшы прафесійным каліграфам ды дызайнерам, я адкрыла для сябе высакаякасную акварэль — і нешта раптам змянілася.
Я гадзінамі ўнікала ва ўсе хітрасці ды тонкасці і думала пра маляванне нават тады, калі не малявала.
Гэтае захапленне хутка перарасло ў важны складальнік маёй кар’еры мастака і дызайнера. Я пачала выкарыстоўваць акварэль для ілюстрацыі буйных брэндаў ды крэатыўнага дэкору вяселляў ды іншых мерапрыемстваў.
— Каго вы маглі б назваць сваімі настаўнікамі?
На самой справе я ніколі не вывучала выяўленчае мастацтва акадэмічна… Я самавучка, але калі я пачала вучыцца жывапісу, я глядзела ўрокі ў інтэрнэце бясконца. Маім настаўнікам можна назваць Google.
Будучы самавучкай, я парушала правілы ды ўпарта вучылася. Я напісала кнігу “Ні дня без акварэлі”, каб натхніць усіх, хто таксама хоча навучыцца маляваць, але яму, можа быць, як і мне калісьці, не стае ўпэўненасці.
Будучы самавучкай, я парушала правілы ды ўпарта вучылася.
Стаўце перад сабою складаныя задачы
— У чым на ваш погляд заключаецца асаблівасць вашага стылю?
Гуллівасць ды весялосць.
— Як вы думаеце, у чым ваш сакрэт поспеху?
Я не адчуваю, што валодаю нейкім адным безумоўным сакрэтам поспеху. Але мне здаецца, усё-ткі ёсць адная акалічнасць, якая дапамагла мне дасягнуць маіх мэтаў ды працягваць развівацца, як прадпрымальнік, педагог ды мастак, — гэта здольнасць адаптавацца. Я маю на ўвазе: умельства рызыкаваць ды прымаць вынікі такімі, якімі яны атрымліваюцца, ці гэта параза ці дасягненне. Працягвайце рухацца наперад і заўсёды развівайцеся ды змяняйцеся!
Рызыкаваць ды прымаць вынікі такімі, якімі яны атрымліваюцца, ці гэта параза ці дасягненне.
— Якую параду вы звычайна даеце мастакам-пачаткоўцам?
Асваенне акварэльнай тэхнікі, як і любая іншая справа, патрабуе працы, ўпартасці, прыктыкі ды, самае галоўнае, цярплівасці. Запасіцеся цярплівасцю ды ацаніце рэчы новым позіркам мастака..Але спярша вам трэба пачаць з малага ды ісці ад простага да складанага. Спробы адразу намаляваць кветку ці тукана, без адпрацоўкі тэхнікі пэндзля, як правіла, вядуць да расчаравання: спачатку трэба авалодаць базавымі навыкамі і толькі пасля пераходзіць да формы ды структуры.
Мая галоўная парада такая: стаўце перад сабою складаныя задачы ды што ёсць моцы спрабуйце іх вырашыць. Любымі спосабамі. Успрымайце кожны крок творчага працэсу — ды нават не вельмі удалыя спробы — як магчымасць далейшага росту.
Спачатку трэба авалодаць базавымі навыкамі і толькі пасля пераходзіць да формы ды структуры.
Я заўсёды стараюся давяраць сваёй інтуіцыі
— Як, на ваш погляд, чалавек можа адкрыць у сабе творчы патэнцыял?
Я думаю, трэба шукаць натхненне ў іншых занятках, не звязаных з вашай прафесійнай дзейнасцю, напрыклад, у фатаграфіі ці ў кулінарыі.
Апроч таго, трэба ўвесь час практыкавацца. Падчас сваіх падарожжаў я раблю фатаздымкі будынкаў, тэкстур ды колеравых гам, якія мне спадабаліся. І пасля выкарыстоўваю гэтыя ідэі ў сваім жывапісу.
Чым больш вы практыкуецеся, тым больш адкрываеце новага ў гэтым творчым занятку.
— У чым вы бачыце перавагу малявання рукамі перад камп’ютэрным мастацтвам (digital art)?
Я лічу, што ўсё добра на сваім месцы: традыцыйнае/аналагавае маляванне ды лічбавае мастацтва. Выбар залежыць ад кліента ды рынку. Але асабіста мне падабаюцца традыцыйныя тэкстуры і маляванне рукой. Гэтая тэхніка ўспрымаецца як больш “грубая”, у ёй больш гульні ды спантаннасці. Аднак для некаторых кліентаў падыходзіць лічбавае мастацтва.
— Як у дызайне захаваць баланс паміж пажаданнямі кліентаў ды сваім творчым “Я”?
Я заўсёды стараюся давяраць сваёй інтуіцыі, і калі мне здаецца, што пажаданні чалавека разыходзяцца з маім мастацкім стылем ды інтарэсамі, звычайна я адмаўляюся ад гэтай працы.
А ўжо з працэсе супрацоўніцтва мы з кліентамі падтрымліваем пастаянны дыялог, я стараюся заручыцца даверам майго кліента, тлумачу свае дызайнерскія і мастацкія рашэнні. У канцы звычыйна яны лёгка прымаюць той вынік працы, які я прапаноўваю.
Мне падабаюцца складаныя задачы
— Як і чаму вы пачалі вучыць іншых людзей таму, чым займаецеся?
Я пачала выкладаць зусім выпадкова. Шмат гадоў таму адзін з маіх кліентаў спытаў мяне, ці змагу я навучыць яго каліграфіі. Дагэтуль мне не выпадала выкладаць каліграфію, і я сама была ледзь знаёма з ёй. Я пагадзілася, таму што мне падабаюцца складаныя задачы. Астатняе цяпер ужо складае гісторыю. Але мне падабаецца выкладаць!
— Што вы плануеце ў сваёй творчай дзейнасці?
Я хочу напісаць яшчэ некалькі кніг ды пачаць выкладаць анлайн. Мяне вельмі натхняюць гэтыя планы!
— Што яшчэ вас натхняе ў жыцці ды ў творчасці?
Самае вялікае натхненне даюць мне падарожжы. Новыя гарады, новыя хваляванні. Яны ўплываюць на тое, як я малюю, на маю працу дызайнерам ды на мой лад жыцця.
(с) ALOVAK